BIR VOLEYBOLCUDAN DAHA FAZLASI

 

         UMBC'nin sağ hucum oyuncusu Emily Ferketic

        güçlü vuruşlar yapabiliyor. Ama aynı zamanda

        herhangi bir yerden etkili vurus yapma gücüne

        de sahip. Bunun icin ozel bir teknolojiye yada

        başka bir boyuta geçmek için adını tersten

        söylemesine gerek yok. Tek ihtiyacı olan sey     

        bir  kalem ve kağıt.

        Doktora derecesi olarak teorik fizik öğrencisi

        olan Ferketic, doğal olaylarıni tahmin etmek için

        fiziksel nesnelerin matematiksel modellerini

        kullanabilir.

"      Bir şeye dokunamadığınızda, onu çözmeniz

        gerekir" dedi. “Yaptığımız her şey teorik çünkü

        aslında işe yarayıp yaramadığını göremiyoruz.

        Biz sadece bunun arkasındaki matematiği

        yapıyoruz, dolayısıyla her şeyin fizik

        kanunlarına uyması gerektiğine göre matematik

        her yerde geçerli olmalı.”

          Pittsburgh dogumlu olan ve halihazırda fizik

          alanında lisans erecesini almış olan Ferketic, bu 

          sonbaharda yüksek lisans programına başlıyor.

          Üstelik tüm bunları, Maryland Üniversitesi

          Baltimore County'deki beşinci ve son yıl voleybol 

          uygunluk yılında yapıyor.

          Doktora araştırmasının gerekliliklerini, sporun

          zorluklarıyla eşleştirmek korkakların işi değil.

          Ferketiç, işe alım sürecinde  görüştüğü birçok

          okulun, voleybol oynarken bırakın doktora    

          yapmayı, fizik alanında lisans eğitimine devam

          etmesine bile izin vermediğini söyledi.

          Ancak UMBC'de istedigi ortami buldu ve her iki

          tutkusunu da yaşamayı başardı. Ve bunu da

          basarıyla gerceklestirdi.

          Ferketiç, matematiği her zaman sevdiğini ve okul

          hayatı boyunca bu konuda başarılı olduğunu

          söyledi. Ancak ona gore matematiğin bir 

  s      sayfadaki sayılardan daha fazlası olmasına, bir

          anlam ifade etmesine, pratik bir uygulamaya 

          sahip olmasına ihtiyacı vardı. “Daha iyi bir 

          kelime bulamadığım için bilimlerin en 

          matematik ile ic ice olani hangisidir diye

          düşündüm.” Dedi.

         “Ve buna cevabi fizik oldu. Daha sonra en

         matematik disi bilim nedir diye dusundu. Cevabi

         teorik fizik oldu. Hepsi alem ve kağıt. Yaptığınız 

         her şey temelde… sadece uygulamalı matematik.”

    Sonuçta Ferketiç hükümetle ilgili bir iş bulmak

    istediğini söyledi. Kutsal Kase, NASA'da 

   "her fizikçinin hayali" olarak adlandırdığı bir

   pozisyon olacaktı. Bundan emindi. Bu duygu,

   voleybolda ise daha azdı.

     Ferketiç, beşinci sınıftayken gittigi Katolik 

     okulunda bir arkadaşının tavsiyesi ile spora

     başladı. Babası John Virginia Beach, Virginia'daki

     Tidewater Voleybol Birliği plaj liginde oynamış

     olmasına rağmen Ferketic bu sporu pek

     düşünmemişti. Ancak okul dışında başka bir

     etkinliği olmadığı için denemeye karar verdiğini

     söyledi. Yedinci sınıfa eldiğinde, daha sonra

     gideceği devlet okulu olan Avonworth

     Lisesi'ndeki koçların dikkatini çekti. Ortaokulda

     oynayacak bir yılı daha olduğunu

     ogrendiklerinde ise hepsi ona ayakkabı ve forma

     giydirmeye hazırlardı.

     Bu sıralarda boyunda bir büyüme atağı yaşadığını

     ve şu anki 1,80'lik boy seviyesine yaklaştığını

     söyledi.

     Aniden sporun olanaklarını görmeye başladı ve

     Pitt Elite kulübüne katıldı, hatta henüz

     ortaokuldayken lise cagindaki kızlarla kamplarda

     mucadele etti.

     “İşte o zaman voleybola olan aşkım oluşmaya

     başladı” dedi. “Beklediğimden çok daha fazla

     ilgiyle karşılaştım. kulları gezmeye başladığımda

     ve ekiplerin birbirine ne kadar yakın olduğunu

     gördükçe bunun gerçekten deneyimlemek

     ve gercekten parcasi olmak  istediğim bir şey

     olduğunu fark ettim.

     “Üniversitenin parasını ödemem gerekiyordu ve

     bunu akademik olarak halledilebileceğimi

     düşündüm, ancak voleybol oynamak istedim. Ben

     bunu seviyorum. Voleybola tutkum vardı ve

     üniversiteye gittiğimde bırakmak istemedim."

     UMBC, istediği bölümü ve spor yapma arzusunu

     karşılamanın yanı sıra, ona çok önemli olan tam

     bursu da teklif etti. Ve bir o kadar da önemli olan,

     Washington D.C.'ye ve tüm o ümit verici hükümet

     işlerine yakın olmasıydı.

    Ferketic akademik ve atletik olarak sahaya çıktı.

    Sağ kanatta smaçör olarak oynayarak

    Retriever'lara hemen katkıda bulundu, birinci

    sınıf öğrencisi olarak 23 maçın 13'ünde yer aldı ve

    set başına ortalama 1,18 top öldürme İle oynadi.

    Ancak hayat ona beklenmedik bir darbe indirmek

    üzereydi; bu darbe onun "gerçekten çok hızlı

    büyümesini" sağlayacaktı.

    Ferketiç'in ikinci sınıfa başlayacağı yaz aylarında

    annesi Kim henuz 44 yasinda kalp krizinden öldü.

   Aniden Ferketiç organ bağışlarıyla ilgili bilgi

   almak için telefon görüşmeleri yapmaya başladı.

   Miras aldığı parayı yönetmek zorundaydı. Ve bir

   şekilde hızla yaklaşan okul yılına yeniden

   odaklanması gerekiyordu.

   Sonunda Ferketiç neredeyse pes ettiğini itiraf etti.

   Babasıyla, okula muhtemelen bir yıl ara vermesi

   konusunda konuşmaya başladı. Devam

   edebileceğini düşünmüyordu.

   Ancak bursunu kaybetme riskini göze alamazdı ve

   babası bunun annesinin isteyeceği bir şey

   olmadığını söyledi.

   Annesinin zamansız ölümü nedeniyle Ferketiç

   doktora yapmak istediğine karar verdi. Daha önce

   anne ve babasına bu konuyu hiç açmamıştı ama

   bunu annesini onurlandırmanın bir yolu olarak

   görüyordu.

   Ferketic, "Kendimi bir nevi aldatılmış gibi

   hissediyordum" dedi. "Kendime, hayatımı dolu

   dolu yaşamak için yapabileceğim her şeyi

   yapacağıma, hayatımdaki tüm beklentilere 

   ulaşacağıma ve annemi gururlandırmak için

   yapabileceğim her şeyi yapacağıma söz verdim."

   Ferketiç okul hayatı ve voleybolda ilerleme

   kaydetti. İkinci sezonunda daha once yasanmamis

   olan ilk Amerika Doğu şampiyonluğunu kazanan

   Retriever'lar için değerli bir dişli olmaya devam

   etti.

 Set başına 1,74 top öldürme oranıyla kişisel

 rekorunu kırdı. Belki de ikinci yılındaki en iyi

 puanı olan 4.0 not ortalamasına erişti.

 Retriever'lar, geçen yıl yeni antrenör Kasey

 Crider'ın yönetimi altında Amerika Dogu

  sampiyonlugunu kazanarak ilerlemeye devam

  etti.

    Şimdi işin püf noktası Ferketic'in doktora

    çalışmalarına başlarken beşinci uygunluk yılını

    oynamasına nasıl izin verileceğiydi. Başta

    finansman olmak üzere dikkate alınması gereken

    pek çok lojistik konu vardı. Eğer voleybol bursu

    yoluyla mali yardım gelirse, bu yalnızca onun

    oynamaya uygunluğunun son yılı boyunca

    geçerli olacaktı. Diğer seçenek ise öğretim

    görevlisi veya Araştırma görevlisi olmaktı.

    Öğretim gorevlisi olmak, voleybolda çok fazla

    zaman  kısıtlaması yaratacak not verme ve diğer

    sorumlulukları gerektireceği için olasiliklardan

    çıkarıldı. Araştırma asistanı  onun bileti olacaktı

    ve Ph.D. Sebastian Deffner, Ferketic'i  kuantum

    termodinamiği araştırma grubuna kabul etti. Her

    yerde ve kendi zamanında yapılabilecek

    araştırma yapması için ona maaş verecekti.

    Deffner’in Ferketic'in akademik değerlerine

    ilişkin değerlendirmesi, bir antrenörün bir

    sporcuyu işe alırken yaşadığı süreçten pek farklı

    değildi.

    Deffner, VolleyballMag.com'a yolladigi bir e-posta

    da şunları söyledi: "Nadiren takdir edilen şey,

    profesörlerin yeni lisansüstü öğrencileri

    gruplarına alırken veya daha doğrusu kabul

    ederken geçmek zorunda oldukları karmaşık

    karar verme sürecidir." “(Mecazi olarak)

    yürümeyi zar zor öğrenen bu gençlere bakmalı ve

    önümüzdeki beş yıl içinde kendi başlarına

    koşabileceklerini değerlendirmeliyiz.

  "Bu, potansiyeli belirlememiz ve neyin mümkün

  olabileceğine dair kumar oynamamız gerektiği

  anlamına geliyor. Mali açıdan konuşursak, 400

  bin ila 500 bin dolar arasında bir yatırım

  yapıyoruz ve bunun karşılığını alacağını

  ummalıyız. Ham yeteneğe, bilgiye karşı

  dindirilemez susuzluğa ve işler zorlaştığında bile

  üstesinden gelme cesaretine sahip doğru türden

  insanları bulmamız gerekiyor.

    “Emily'nin bunların hepsine sahip olduğuna dair

    bir garantim var mı? Umarım öyledir ve bu

    yüzden yatırım yaptım. Sporcu olması önemli mi?

    En azından bu bana onun cesaret sahibi olduğunu

    söylüyor. Hedeflerine ulaşmak için çok çalışmaya

    yabancı değil ve sırf araştırma biraz daha

    karmaşık hale geldi diye, çok çalışması

    gerekecek diye ya da sırf ondan sandığından daha

    fazlasını bekleyeceğim diye pes etmeyecek.”

    O ve Deffner aynı zamanda ders yükünü

    hafifletmenin bir yolunu da tasarladılar, böylece

    bir NCAA sporu oynamanın  gerekliliklerini

    karşılamaya yetecek kadar kredi alabilmeli ama

    bunalmamalı idi. Ve yazın bir kisminda bir

    olculuk için kaçınılmaz olarak dersi kaçırdığı

    zamanlar için gerekli materyallerin ön izlemesini

    yapabilmek amacıyla güz döneminde kullanacağı

    ders kitaplarını inceleyerek geçirdi.

  Yakın zamanda Deffner'a katılıp şu makaleyi

  yayınlayan Ferketiç, "Profesörlerimle gerçekten

  iyi bir iletişim kurmam gerekiyor" dedi: 

    “Lisans eğitimi alırken profesörlerin atletizme

    uyum sağlaması gerekiyor. Ancak doktoranızı

    alırken profesörler bununla ilgilenmiyor. Bu

    yüzden herkesin aynı tarafta olduğundan emin

    olmak zorundaydım.

    "Dr. Deffner benim için finansman bulduğunda

     anlaşmayı imzaladı ve bunun için çok

    minnettarım. Kasey'nin beni bir yıl daha yanına

    alacağı ve NCAA voleybolunun sunduğu her şeyi

    deneyimlememe izin vereceği için mutluyum.

    Bunu baştan sona görmek istedim.”

    Crider, Ferketiç'in takdirine göre, beşinci yılının

    tüm ayrıntılarının belirlenmesinde liderliği

    üstlendiğini soyledi. Araştırma bursundan gelen

    maddi destekle teknik olarak voleybol takımında

    yer alıyor.

    Crider, "Bize gelip 'Bunu çözebilir misiniz?' Kısa

    bir konuşma yaptık. Sanırım o buna razıydı, ben

    de öyle.

    “Bu fikir aklıma gelmedi ve Dr. Deffner da bu fikri

    ortaya çıkarmadı. Bunu ikimize de getirdi.”

    Belki de Crider, Ferketic'in mezuniyet sonrası ilk

    yılının ayrıntıları üzerinde dizginleri eline

    almasına  şaşırmamalıydı. Bir yıl önce Crider'a

    başka bir girişimle yaklaşmıştı. Cok yönlü bir

    voleybolcu olmak istiyordu.

    Uzun boylu ve solak biri olarak kendisine sağ

    taraftan vurup blok yapmaktan başka bir şey

    yapma fırsatının nadiren verildiğini söyledi.

    Becerilerine yeni bir seyler eklemek istiyordu.

    Crider, "Buraya ilk geldiğimde yaptığı şeylerden

    biri"ydi" dedi,

    "Bir nevi utangaç bir tavırla şöyle dedi: 

    Bana soylenenden cok daha fazlasıni öğrenmek

    istiyorum. . Bana hucum etmem ve blok yapmam

    söylendi hepsi bu. Kazmaya gücüm yok. ”

    UMBC'ye gelmeden önce Miami'de (Fla.) yardımcı

    baş antrenör olarak görev yapan Crider için bu,

    pozisyon, uzmanlığını mümkün olduğu kadar en

    aza indirmeye çalışan koçluk felsefesine tam

    olarak uyuyordu. Bu yüzden  Ferketic'in eksik

    olduğu bazı becerilerini geliştirmesine izin

    verdi. Ferketic buna 26 maçta oynayarak ve

    oynadığı 92 sette yalnızca yedi servis hatası

    yaparak karşılık verdi. Önceki sezon ise 50 sette

    beş servis hatası yapmıştı.

    Ekim ayında New Hampshire'a karşı oynanan

    maçta Crider yedek oyuncu sorunu icinde idi. Bu

    nedenle Ferketic beşinci ve belirleyici sette altıli

    rotasyonun tamamında oyunda kaldı. Bir ace, bir

    top öldürme ile oynadi ve galibiyete giden son üç

    sayıyı yapti.

    “Bakın, o ülkedeki en iyi pasör değil. Ulkedeki en

    iyi savunma oyuncusu değil" dedi. Crider Ama

    gerçekten gelişti. 

    Oyunu oynamayı öğrenmek istediğini ve diğer

    alanlarda daha iyi olmak istediğini söyledi. Ve

    fırsat verildiğindebunu yaptı."

    Evet, Emily Ferketic'in hâlâ daha fazlası var.

    Haziran ayında annesinden miras kalan bir

    miktar parayla UMBC  kampüsünün yanında ve

    NASA'nın genel merkezine arabayla 40 dakikadan

    kısa bir mesafede bir ev satın aldı.

    Lisansüstü öğrencilerinin kampüste yaşamalarına

    izin verilmiyor ve Ferketic, bir ev sahibi olup 

    daha sonra  satabilmenin, her ay 1.000 dolardan

    fazla kirayı çöpe atmaktan daha iyi bir seçenek

    olduğunu düşündü.

    Artık araştırmasını yapabileceği ve son yilinda

    voleybol oynama arzusunu gerçekleştirebileceği

    uygun bir ortama sahip. Crider, Ferketic'in dört

    yıl  içinde neler başarabildiğine hayran kalmaya

    devam ediyor ve simdi onu doktora yapmaya

    çalışırken yarışan ilk UMBC voleybol sporcusu

    yapacak beşinci yila doğru ilerliyor.

    "Çok az insan (her ikisini de yapabilecek

    donanıma sahip)" dedi. “Bu tartışmayı yapmadan

    önce bunun belirli bir insan tipine, belirli bir

    başarı düzeyine sahip olması gerektiğini

    düşünüyorum.

  “Kimliğinin önemli bir kısmı her iki tarafa da

  kök salmamışsa ve tatmin edici bir deneyim

  yaşamanın tek yolu bu değilse, birinin bunu

  neden yapmak isteyebileceğini anlamıyorum. Bu

  çalışma alanı ve bu spor deneyimi, onun kim

  olduğu ve kim olmak istediği konusunda o kadar

  temel önem taşıyor ki, her ikisini de

  yapmayacağı hiç aklına geldi mi bilmiyorum."

    Art arda üç konferans şampiyonluğu

    kazanmasina ve  onlarla birlikte gelen otomatik

    NCAA Turnuvası katılımlarına rağmen,

    Retriever'lar henüz turnuvanın ilk turunu

    geçemedi. Voleybol kariyerini başarılı bir şekilde

    bitirmeye çalışan Ferketiç'in 1 numaralı hedefi 0

    Retriever'ların Princeton, Penn State, Virginia ve

    Pitt de dahil olmak üzere yeterince zorlu bir

    konferans dışı programa sahip olmasını ve diğer

    maçlarda RPI'larını artıracak kadar iyi

    oynayabileceklerini ve belki de ilk turda

    ezici bir üstünlükten kaçınabileceklerini umuyor.

    (İlk turdan önceki üç rakibi. Penn State, Pitt ve

    Pepperdine'di.)

    "İlk turu geçmek UMBC voleybolunun asla

    yapmadığı bir şey" dedi. “Bu bizim çok büyük bir

    hedef. Gercekten de bunu yapabileceğimizi

    düşünüyorum. Mezuniyet yuzunden sadece bir

    oyuncuyu kaybettik ve gerçekten iyi dört birinci

    sınıf öğrencisine sahibiz 

    "Açıkçası ilk önce konferansı kazanmamız

    gerekiyor, ancak bunu aşarsak ve iyi bir sezon

    öncesi dönemi geçirirsek  Texas veya Nebraska

    gibi 1 numaralı okullarla oynamadığımız

    durumlarda RPI'mız yeterince yüksek

    olabilir. Gerçekten ilk turu geçebileceğimizi

    düşünüyorum. Bu, tüm atletik kariyerimin zirvesi

    olurdu."

    Bu şekilde konuşmak Ferketic'in diğer birçok

    voleybol oyuncusu gibi konuşmasına neden

    oluyor, Crider'ın şaka yollu söylediği gibi

    hepimizin bir gün çalışacağı bir oyuncu

    değil.

    İki zorlu çabadaki başarısı ve kişisel trajediye

    rağmen gösterdiği kararlılık koçta da kaybolmadı.

    UMBC'de henüz ikinci sezonuna girmesine 

    rağmen Ferketiç'i tanıdığı kısa sürede

    antrenörlük mesleğine bakış açısını değiştirdiğini

   söyledi.

   "Bu kız gerçekten çok özel ve istemeden de olsa 

    bir koç olarak beni çok değiştirdi" dedi. “Bu

    çocukların neler yapabileceği ve kim olabileceği...

    Bu çocuk yüzünden benim bu konudaki rolüm

    temelden değişti.

   “Antrenörler olarak safça… Bu deneyimi

   çerçevelendirdiğimiz paradigma, sporcuların

   antrenör olarak bizim için oynamasıdır. Sanırım

   Emily ile olan deneyimim sayesinde onlar için

   koçluk yaptığımızı anlıyorsunuz. … Antrenörlerin

   kendilerini gösterinin ana karakteri, yıldızı olarak

   görme gibi kötü bir alışkanlıkları var ve biz de bu

   sporcuları hikayemizin yardımcı oyuncuları

   olarak görüyoruz. Gerçek şu ki ben onun

   hikayesinde yardımcı bir karakterim.

   “Çok iyi bir voleybolcu olmanın yanı sıra bizi

   uzaya gönderecek veya teorik fizik veya benzeri

   şeyleri çözecek bu inanılmaz kişinin hikayesinde

   dipnot olacağım.”

   https://volleyballmag.com/umbc-volleyball-emily-ferketic-081023/