İLETİŞİM KAZANMA KULTURU YARATIR

 

İster kolej ister lise programı olsun, neredeyse her atletizm programı kalıcı bir kazanma ve başarı kültürü yaratmayı umar. Okulun büyüklüğü veya rekabet düzeyi ne olursa olsun koçlar, takımlarında sürdürülebilir büyümeyi teşvik etmenin yollarını ararlar. Çoğu antrenör, konu bir takım kültürü geliştirmek olduğunda kendi yöntemlerini ve felsefelerini öne sürmeye çalışır, ancak Hope College Baş Voleybol Antrenörü Becky Schmidt için mesele oyuncularla bir denge kurmaktır. Ve Koç Schmidt'in sistemi lise koçlarının örnek alacağı bir sistemdir.

Schmidt'in Hope'taki 12 sezonluk koçluk rekoru 326-79, üniversitedeki toplam rekoru ise 364-112 olup ülkenin elitleri arasında yer alıyor.

2014'te Flying Dutch'ı, NCAA Division III Turnuvası sırasında 6-0'lık bir seriyle ilk ulusal şampiyonluğuna taşıdı. Geçtiğimiz yıl bu başarısını normal sezonda 24-6'lık bir genel rekorla geliştirmeye devam etti.

Schmidt'in Hope'ta elde ettiği başarı, pozitif bir takım kültürü geliştirmek için önemli bir örnektir. Yıllar boyunca farklı yaklaşımları deneyen Schmidt, açık fikirli davrandı ve ekibi için en uygun koçluk stilini buldu.

"Antrenörler çoğu zaman ya hep ya hiç, ya tek yön ya da otoyol olduğunu düşünüyor" diyor. "Fakat en olumlu kültürleri sağlayan koçların, programlarının işleyişinde çeşitli şekillerde kurmaları gereken dengenin farkında olan koçlar olduğuna gerçekten inanıyorum."

Oyuncularla konuşmak ve onlardan öneri istemek, Schmidt'in Hope'un voleybol programını geliştirmek için kullandığı temel araç. "Ekibinizden ne görmek istediğinize dair net bir vizyona sahip olmanızı, aynı zamanda onlarla konuşmanızı ve deneyimlerinden ne görmek istediklerini sormanızı öneririm" diyor.

Öğrenci-sporcularla bu iletişim hattını açmak, Schmidt'in birçok alanda gelişme yönünde adımlar atmasına yardımcı oldu. Yıllar geçtikçe değişen şey onun calismalarini yürütme şeklidir. "Bir koç olarak belirli bir antrenmana odaklanmayı ve aynı zamanda iyi vakit geçirmeyi ve bu deneyimden keyif almayı dengelemeniz gerekiyor" diyor. "Dolayısıyla antrenman sinir bozucu hale gelecek kadar zor olamaz ve sporcunun sıkılmasına neden olacak kadar kolay olamaz."

Bu, Schmidt'in yıllar içinde koçluk tarzını değiştirmesine neden oldu. Eskiden her beceri için düzinelerce farklı alıştırmayı dahil ederken, artık oyuncularının yalnızca oyun içi durumları taklit eden bir avuç alıştırma üzerinde çalışmasını sağlıyor. Oyunculara ayrıca belirli tatbikatlar sırasında hata yaptıktan sonra kendilerini affettirme şansı da veriliyor. Schmidt, "Orada odak noktası aynı hatayı iki kez yapmamaktır" diyor. "Yani bunun bir teknik parçası var ama aynı zamanda bir tutum veya zihniyet parçası da var."

Öğrenci-sporcularla olumlu ilişkiler geliştirmek, Schmidt'in geliştirdiği güçlü takım kültürünü korumasına yardımcı oldu. Sizden adalet ve oyunculardan güven gelmeli” diyor. "Bir oyuncuya, takımın geri kalanı için adil olmayan bir şekilde davranamazsınız, ancak bence her takım, oyuncuların farklı olduğunu anlayacak, bir kişinin üstün olmasını sağlayan şey, bir başkası için çok farklı olabilir."

Oyuncuların saygısını ve güvenini geliştirmek, uzun vadeli başarı arayan her antrenör için çok önemlidir. Schmidt, antrenörlerin vizyonlarını takımla paylaşmalarını ve aynı zamanda herkesin birbirini anlayabilmesi için oyunculardan geri bildirim almalarını tavsiye ediyor. Bu bir gecede gerçekleşmeyebilir ancak bu yöntemler kesinlikle olumlu bir ekip kültürünün gelişmesine yardımcı olacaktır.

"Öğrenci sporcularla konuşarak ve biraz hassasiyet göstererek size daha fazla güvenmeyi öğrenecekler" diyor. "Onların bakış açılarına ve deneyimlerine gerçekten önem verdiğinizi gördüklerinde, takıma birkaç müttefik katarsınız ve o kültürün gerçekten değişmeye başlayacağı noktaya ulaşmaya çok daha yaklaşmış olursunuz."