FARKLILIKLARI ZAYIFLIK DEĞİL GÜÇ YARATTI

 

Üç yıl öncesine bakıldığında, Brezilyalı plaj voleybolcuları Ana Patricia Ramos ve Rebecca Cavalcanti'nin şu anda bulundukları yere gelebileceklerini hayal etmek neredeyse imkansız olurdu.

 

Sadece bir FIVB Plaj Voleybolu Dünya Turu etkinliğinde birlikte yer almaktan ilk Olimpiyatlarına katılmalarına  kadar, Brezilyalılar 2018'den beri mükemmel bir form göstererek sporun seçkin isimleri arasına kısa sürede isimlerini yazdırdılar.

 

2016 yılının sonunda, 23 yaşındaki Rebecca, ülke ulusal turunu ikinci olarak tamamladıktan ve Lili Maestrini ile birlikte Dünya Turu bronz madalya kazanmış olmasının ardından Brezilya adına zaten önemli bir isim olmuştu.

 

O zamanlar sadece 19 yaşında olan Ana Patricia ile birlikte oynama ihtimali o kadar da çekici görünmüyordu. Gençlik Olimpiyatlarını ve FIVB U-21 Plaj Voleybolu Dünya Şampiyonasını kazanmıştı, ancak hentboldan sonra plaj voleybolu oyuncusu olarak henüz üçüncü yılındaydı.

 

Rebecca, "Dürüst olmak gerekirse, o sırada onunla oynamak istemedim," dedi. "Hala çok tecrübesiz  olduğunu ve çok fazla özelliği olmadığını düşündüm, bu yüzden bu benim için pek iyi bir seçenek gibi görünmüyordu. Koçluk kadromuzun beni en azından denemeye değer olduğuna ikna etmek için çok çalışması gerekti ve erkenden iyi sonuçlar aldıktan sonra, her şey bana daha anlamlı gelmeye başladı. "

 

Rebecca kararından şimdi kesinlikle pişman değil. İkili, efsanevi teknik direktör Reis Castro'nun rehberliğinde çalışmak için güçlerini birleştirdiğinden beri ekip daha ilerilere gitti. Elbette, Mart 2018'de Brezilya Turu'ndaki ilk zaferlerini kutlamaları bir yıl sürdü, ancak o zamandan beri işleri gerçekten yeni bir seviyeye taşıdılar.

 

Sahada bu kadar birleşik görünen takım, söz konusu voleybol ve kum olmadığında eşit fikirli değildir. Ancak farklılıklarının bir zayıflıktan çok bir güç olduğunu söylüyorlar.

Ana Patricia, "Nasıl bu kadar iyi anlaştığımızı açıklayamıyorum çünkü saha dışında tamamen farklıyız" diyor. “Müzikten yemeğe ya da boş zamanlarımızda yapmaktan hoşlandığımız şeylere kadar zevklerimiz çok farklı. Ama bence bizim için anahtar, değişmeye veya birbirimize uyum sağlamaya çalışmak yerine birbirimizi kabul etmek ve saygı duymak ve farklılıklarımızla dalga geçmek oldu. "