SERDAR MENGİ

Bu sefer konuğumuz eski voleybolcu ve GS takım kaptanlığı yapmış olan Finli Petteri Laurilla. Öncelikle sorularımıza cevap verdiğin için çok teşekkür ederiz Petteri. - Hatırlarsın senle ilk defa bir Ankara deplasmanında kamp yaptığınız otelde karşılaşmıştık ve seni çok sevmiştik. Orada Ümit Hızal bize senin Türkçe’yi anladığını söylemişti, gerçektende sen bizim konuşmamızı anlarmış gibi dinliyordun. Dört ya da beş dil biliyormuşsun. Niçin bu kadar dil öğrendiğini bilmek istiyoruz? Evet, o Ankara akşamını hatırlıyorum. Türkiye’ye birkaç hafta önce gelmiştim ve bu yüzden Türkçe konuşamıyordum fakat bir parça anlıyordum. Ümit Hızal’ın bunu bildiğini düşünüyorum bu yüzden benden böyle bahsetmişti. Fakat esas önemli konu oynadığın ülkenin dilini bilmektir diye düşünüyorum. Şayet oynadığın ülkenin dilini konuşup anlayabilirseniz sadece takımla anlaşmak değil diğer her şey de çok kolaylaşır. Fince, İngilizce, İsveççe ve İtalyancayı iyi bir şekilde ayrıca bir parça da Almanca konuşurum. Tür

XIX.yüzyıldan XX.yüzyıla geçiş sürecinde İngiltere’nin en üst düzey liginde   Londra’dan herhangi bir takım bulunmuyordu. Liverpool’daki yerel rekabetin yanı sıra Aston Villa ve Sheffield gibi takımlar, şampiyonluklara adeta ambargo koymuşlardı. Durumu yakından takip eden Henry Augustus Gus Mears ise eylem planını hayata geçirmekten çekinmedi. 1877 yılında açılan ve o dönemde atletizm yarışlarına ev sahipliği yapan Stamford Bridge adlı stadı 1896 yılında, kardeşi Joseph Mears ile birlikte satın alan Gus, 1904’te mülkiyet hakkını elde ettiğinde o arsa üzerinde futbol maçlarının oynanmasını hayal ediyordu. Ama ilk teklifi götürdüğü Fulham, projeye olumlu yaklaşmamıştı. Belki bir hatanın eşiğindeydi Mears, en azından yakın çevresi bu görüşü savunuyordu, bir kişi hariç: Ted Parker. Great Western adlı demiryolu şirketi, Stamford Bridge’in bulunduğu arsayı kömür deposu olarak kullanmak istiyordu. Craven Cottage’tan vazgeçmeyen Fulham’dan umudu kesen Mears, bu teklifi değerlendirmeye çok y

Arjantin’in başkenti Buenos Aires’in Monserrat bölgesinde 1904 yılında Maipu FC adlı bir futbol takımı kurulmuştu. Ama bu takıma herkes katılamıyordu. Bir grup genç ise özgürlüğünü kazanmak istiyordu… Maipu FC, 1904 senesinde Monserrat   bölgesindeki bir fabrikanın işçileri tarafından futbol dünyasındaki yerini almıştı. Herkes bu yeni oyunu oynamak istiyordu. Fabrikadaki genç çalışanlar da öyle. Ama onlara izin yoktu. Maipu FC’nin maçlarını izlemelerine izin verilse de o takımın saha içinde bir parçası olmaları engellenmişti. Gençler, bir gün kulübün karşısında bulunan barda toplandılar. Amaçları birlikte hareket etmek ve Maipu FC’den ayrılarak kendi takımlarını kurmaktı. Takımın ismi de Maipu FC’den koparak kazandıkları özgürlüklerini temsil ediyordu: Independiente! (İspanyolcada Independent, bağımsız, hür anlamına geliyor.) Toplantıda bir de geçici başkan seçiliyordu: Rosendo Degiorgio, Club AtleticIndependiente ’nin genç kurucuları, kulübün ilk toplantısının 1 Ocak 1905 günü yapılm

Konuğumuz 2002-2008 yılları arasında Brezilya milli takım formasını giymiş olan 35 yaşındaki Gustavo Endres. Kendisi 2.03 m. boyunda ve orta oyuncu olarak voleybol hayatını devam ettiriyor. Kariyeri boyunca oynadığı takımlar ise şunlar. OYNADIĞI TAKIMLAR 1996-2001 Banespa São Bernardo 2001-2003 Ferrara 2003-2004 Latina 2004-2008 Sisley Treviso 2009-2010 Pinheiros São Paulo TAKIM OLARAK ELDE ETMİŞ OLDUĞU BAŞARILAR 2004 ATİNA OLİMPİYAT OYUNLARI : ALTIN MADALYA 2008 BEİJİNG OLİMPİYAT OYUNLARI : GÜMÜŞ MADALYA 2002 ARJANTİN DÜNYA ŞAMPİYONASI : ALTIN MADALYA 2006 JAPONYA DÜNYA ŞAMPİYONASI : ALTIN MADALYA 2003 JAPONYA DÜNYA KUPASI : ALTIN MADALYA 2007 RIO DE JANEIRO PAN AMERİKAN OYUNLARI : ALTIN MADALYA 2003 SANTA DOMİNGO PAN AMERİKAN OYUNLARI : BRONZ MADALYA 2006 DÜNYA LİGİ : ALTINCILIK 2007 DÜNYA LİGİ : YEDİNCİLİK KİŞİSEL BAŞARILARI - 2005-2006 CEV Şampiyonlar Ligi EN İYİ BLOK YAPAN OYUNCU İlk önce sorularımıza vermiş olduğun cevaplardan ötürü sana çok teşekkür ederiz. • VOLEYBOLA NE ZA

Didier Drogba hayatıma Marsilya’nın muhteşem stadyumu Velodrome’da oynadığımız bir Şampiyonlar ligi maçının beşinci dakikasında girdi. Sırtında 11 numarayı taşıyan bu devasa adam golü attığında yerime zorlukla oturabilmiştim. Gol sevincini öyle coşkulu, adeta hayatının son golünü atmışcasına kutluyordu ki zaten var olan düşmanca baskıyı adeta üzerimize atılan ateş toplarına, savaş çığlıklarına çevirmişti. Stat delirmişti, çıkan ses kulakları sağır ediyordu. Devre arasında soyunma odasına giden tünelde onu yakaladım ve “seni alacak kadar param yok, ama Fildişi Sahillerinde senin gibi oynayan bir kuzenin falan var mı?” diye sordum. Üst tur mücadelesinin yüksek atmosferine rağmen güldü, kollarını bana dolayıp sarılarak “bir gün mutlaka beni alabilecek bir takımın başına geçeceksin” dedi. Altı ay sonra Chelsea ile sözleşme imzaladım. Artık herkesin içinde olmak, oynamak isteyeceği ve istediği herkesi almaya gücü yetecek çok güçlü bir kulüpteydim. Seçenekler çoktu, ama ben kulübe varır var

SERDAR MENGİ: YAVUZ IŞILAY : BİZE BİRAZ KENDİNİZDEN BAHSEDER MİSİNİZ? 1943 İstanbul doğumluyum. Konumuz spor olduğu için bu alandaki unsurlardan bahsetmeyi uygun buluyo...

A Milli Takım Kampta Erdal Önder-Değer Eraybar-Oral Yılmaz-Yalçın Gördürür-Özcan Sarıtürk Yavuz Işılay-Yalçın Sarısözen (Yavuz Işılay Albümünden)                                                                                          Rapid Bukres-Galatasaray 1963-Avrupa Sampiyon Kulupler Aurel Dragan (blok)-Yavuz Isilay (smaç)

BİZE BİRAZ KENDİNİZDEN BAHSEDER MİSİNİZ? 1943 İstanbul doğumluyum. Konumuz spor olduğu için bu alandaki unsurlardan bahsetmeyi uygun buluyorum. Galatasaray ile 7 yaşında tanıştım. Şimdi Galatasaray Üniversitesi olan Ortaköy’deki bina 1950 de Galatasaray İlkokulu idi. Ailem yatılı olarak beni oraya teslim etti. İlk, orta ve lise tahsilimi hep Galatasaray’da yaptım. Bu tercihte rol oynayan aileme müteşekkirim. Çocukluğumdan beri sporların anası olarak kabul ettiğim atletizme tutkunluğum vardı. Daha ziyade sürat, uzun/yüksek atlama branşlarına yatkındım. Daha hızlı, daha uzun, daha yüksek mefhumları ilkokul çağımda başlar. İleriki yıllardaki spor hayatımda bunun çok faydasını gördüm. Önceleri basketbole çok meraklı idim. Ancak talih beni voleybole götürdü. 1950 li yılların ikinci yarısında Etiler’de otururduk. O zamanların Galatasaray Voleybol A takımının oyuncusu Güngör Demirtaş komşumuz idi. Bir gün bana “ yarın Levent takımı ile voleybol maçımız var, altıncı bir oyuncu arıyoruz, seni