NOEL GÜLÜ

·        Ranunculaceae (Düğünçiçeğigiller) familyasına aittir.

·        Noel gülü ve Heleborus olarak bilinir.

·        20’ye yakın farklı türü vardır. Ülkemizde Karadeniz Bölgesi’nde doğal olarak  yetişir.

·        Çok yıllık bir bitkidir.

·        30-60 santimetre arasında boylanma yapar.

·        Her dem yeşil olan yaprakları parçalı ve el biçimindedir.

·        Soğukta güzel güzel açıp içimizi ısıtan beyaz, pembe, mor, kırmızı renklere sahip çiçekleri dökülmeden aylarca kalabilir.

·        Birçok türü zehirlidir. Bu yüzden bitkiyle temastan sonra eller yıkanmalı, mümkünse dokunmadan önce eldiven giyilmelidir. Asla ağza götürülmemelidir.

·        Zehrinden ötürü Ortaçağ’dan beri alternatif  tıbba yardımcı olmuştur. Hatta Galyalıların köklerinden elde ettikleri zehri oklarının ucuna sürüp düşmanlarını zehirledikleri bilinmektedir. Yine antik dönemlerde sinir bozuklukları ve akıl hastalıklarının tedavisinde tıbbi bir bitki olarak da kullanılmıştır.

·        Humus bakımından zengin, geçirgen toprakları sever.

·        Soğuklara karşı oldukça dayanıklıdır; nihayetinde bir kış bitkisidir o.

·        Serin yerleri sever, ancak doğrudan rüzgarda kalmamasına özen gösterilmelidir.

·        Su ihtiyacı için sulama işlemi düzenli olarak yapılmalıdır. Yazın bu miktar arttırılmalıdır. Kışın yağışlar artacağı için su ihtiyacı azalacaktır, bu yüzden kışın fazla sulamayın.

·        Neme ihtiyaç duyar. Kışın daha çok bol yağış alan, don olmayan yerler onlar için uygundur. Yazın bu ihtiyaç daha da artar.

·        Yerinin değişmesinden çok hoşlanmayan bir bitkidir.

·        Toprağı daha verimli hale getirmek için diğer bitkilerde olduğu gibi bunda da yaprak ve dal çürüntüleri kullanabilirsiniz.,

·        Tohumla olduğu gibi kökten ayırma yöntemi ile de çoğaltılabilir. Gelişmiş bir bitkide çiçeklenme süreci tamamlandıktan sonra mart-eylül aylarında köklerini ayırarak çoğaltabilirsiniz.

·        Mart-Nisan aylarında tohum ekimi yapılabilir.

Türkiye’de doğal olarak yetişen iki türü vardır. Bunlardan H.orientalis; Kuzey Anadolu’da Bolu, Kastamonu gibi illerde geniş bir yayılma alanına sahiptir. Genellikle orman açıklıklarında ve orman altlarında yetişir. Halk arasında bohça otu, kara çöpleme, siyah harbak, boynuz otu, dana bağırtan, danakıran gibi yöresel isimlerle anılır. Karadenizliler, hayvanlardaki dış asalaklara karşı ilaç olarak kullanır onu. Bu nedenle de dana bağırtan ismi en çok bu yörede bilinmektedir. Çok yıllık, 25-35 santimetre boyunda, rizomlu, her dem yeşil, otsu bir bitkidir. Yapraklar büyük, elsi parçalı, yaprak kenarı dişli, alt yüzü tüylü dik saplı ve deri gibi serttir. Çiçekler yeşilimsi beyaz, soluk renkli, bazen sırtı morumsu renklidir. Kış-ilkbahar aylarında çiçek açar. Kesme çiçekçilik için uygundur. Diğer bir tür H.vesicarius ise Kahramanmaraş ve Gaziantep çevresinde yetişir.