UYGULAMAYI PLANLAMA

 

Dawn Redd-Kelly, Beloit College'da Voleybol antrenörüdür ve bu makale ilk olarak CoachDawnWrites adlı blogunda yayınlandı.

Princeton Üniversitesi erkek voleybol baş antrenörü Sam Shweisky'ye, takımını zorluklara veya rahatsız edici durumlara karşı nasıl hazırladığını sorduğumda, "gerçekçi rahatsızlık" hakkındaki cevabını beğendim. Bazen bir koçla konuştuğumda, onların asıl amacının bilgi edinmek yerine takımını bir tür temel eğitim programına sokmak veya azim konusunda pratik yapmak olduğunu görüyorum. Takımlarının hâlâ belirli bir mesafeyi koşturduğunu duyduğum voleybol antrenörlerinin sayısı beni hayrete düşürüyor! Anaerobik sporlar kısa, hızlı, topyekun patlamalara ihtiyaç duyar; uzun, yavaş, kontrollü kardiyoya değil.

Shweisky gerçekçi rahatsızlıklardan bahsederken kendimi hangi fikirlerin takımıma uygulanabileceğini ve bunları spor salonumda gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceğimi dusunurken buldum.

Gerçekçi rahatsızlık yaratmak

1.Formalarla antreman yapın. Gerçek şu ki, maç günü bazı oyuncularımızın aklıni karıştırıyor. Çoğu zaman bunun iyi olduğunu dusunuruz. Maç saatine kadar gün boyu çok heyecanlanıyorlar ve olumlu anlamda bir gerginlik icerisindeler. Daha az olumlu olan taraf ise bazı oyuncularin kendilerini iyi hissetmeyecek kadar gergin olabildikleri. Her iki durumda da, onlara bu duyguları nasıl yöneteceklerini öğrenme fırsatı vermek harika bir fikirdi ve benim aklıma gelmemişti.

2. Skor tabelasını açın. Skor tabelasının gücü inanılmaz! Spor salonunuzun rekabet gücünü anında artırır ve takımınıza bir çeşit görsel baskı uygulamanızı şiddetle tavsiye ederim. Gerçek oyunlarda uğraşmaları gereken şey budur ve bu rakamların orada olması konusunda rahat olmaları gerekir.

3.Calismalarda“Oyun günü” sahasını duzenleyin. Spor salonuna girip her şeyin maç günü için hazır olduğunu görmek gibisi yoktur… maç gününü özel kılan şeylerden biri de budur. Yine, takımımla yapmayı düşünmediğim ve şimdi yapacağım başka bir şey daha var: Her şeyin mac için olduğu gibi ayarlandığı şekilde antrenman yaptığımızdan emin olun. Umarım bu onların rekabetle birlikte gelen baskiyi yönetmeyi öğrenmelerine yardımcı olur.

Çok eğlenceli olmayan gerçekçi rahatsızlık

1. En iyi oyuncunuzu antrenmandan çıkarın. En iyi oyuncunuz sakatlanırsa ne olur? Yoksa büyükanneleri ölür ve bir maçı mı kaçırmak durumunda olurlarsa. Bunun icin bir eylem planınız var mı?

2. Dengesiz puanlama. Eminim çoğunuz bunu zaten yapıyorsunuzdur, ancak adil olmayan bir durum yaratın ve ekibinizin buradan çıkış yolunu bulmasini sağlayın. Sadece bunun mümkün olduğunu öğrenmekle kalmayacaklar, aynı zamanda asla pes etmemeyi de öğrenecekler.

3. Takımları bolun ve bir takımı çok güçlü yapın. Beceri seviyesindeki dengesizliği gidermenin birçok yolu vardır: puanlama, en iyi oyuncunuzu en kötü takıma koyabilir ve onu daha zayıf takıma liderlik etmeye zorlayabilirsiniz, daha güçlü takımın puanları hakkında degisik parametreler olabilir.

4. Haksız hakem kararlari. Rekabetin hararetinde takımlar antrenörlerine bakacak ve birbirleriyle fikir ayrılığına düşecektir. Bazen onlara maçın hakemlerinin sadece insan olduğunu ve onların da hata yapabileceğini söylüyorum. Bana göre kötü kosullarla başa çıkma pratiği yapmak çok önemli. Hakem endişesi oyuncunun dikkatini olması gereken yerden uzaklaştırabilir ve bbizbu durum da onların duygularını yönetmelerine yardımcı olmalıyız.

Bu öneriler X ve O çizgisine oldukça yakın olsa da, sanırım sporun fiziksel olduğu kadar zihinsel bir girişim olduğu fikrini de ortaya çıkariyor. Bu fikirler sporcunuzun becerilerinin yanı sıra zihinsel oyunlarını da geliştirmenize yardımcı olacaktır. İyi şanslar!